Waarom jij niet de beste zorg krijgt: pleidooi voor één geneeskunde (deel 2)

Dit is een vervolg op deel 1 (klik hier als je hem hebt gemist of wilt lezen).

Er is een zorgwekkende stijging van chronische welvaartsziekten. De belangrijkste oorzaak is een verkeerde, ongezonde leefstijl. De nieuwe omgeving de huidige maatschappij – sluit niet meer aan op onze oeroude genen. Hier ligt het probleem én de oplossing.

Alternatieve geneeskunde

De alternatieve geneeskunde is gefundeerd op een juiste balans tussen lichaam en geest. Het doel is om het zelfherstellend vermogen van het lichaam te stimuleren, zodat het lichaam zichzelf kan genezen. En het liefst niet pas bij klachten in actie komen, maar juist preventief door middel van de juiste voeding, beweging, ontspanning, mindset en de juiste omgeving.

De eerste regel van de Griekse geneesheer Hippocrates, tevens grondlegger van de huidige reguliere geneeskunde, was breng geen schade toe. Hij propageerde Laat voeding uw medicijn zijn, en uw medicijn uw voeding.

Scheiding regulier versus alternatieve

Pijnlijke scheiding

Het grootste lijden in de huidige geneeskunde wordt veroorzaakt door het scheiden van alternatief of alternatieve en regulier.

Mythologie

Artsen zijn niet gespecialiseerd in gezondheid. Artsen zijn vooral specialisten in ziekte. Geen arts kan genezen. Genezing treedt op door het herstellend vermogen van het lichaam te prikkelen en dit vermogen te stimuleren. Een arts kan wel dit vermogen van het lichaam in staat stellen om zichzelf te genezen. Natuurlijke interventies, waaronder bijvoorbeeld voeding, beweging, overtuigingen en suppletie, kunnen dit vermogen prikkelen.

Symptoomdenken moet plaatsmaken voor systeemdenken. Voorlichting en scholing zijn hierbij essentieel. Voeding is een groot en variabel vakgebied dat dit een eigen universitaire opleiding zou kunnen zijn. Nu wordt er helaas in geen enkel curriculum geneeskunde constructieve aandacht aan alternatieve zorg besteed. Ik zal hieronder acht mythes ontkrachten.

ziekenhuis in ons land verbaasde ik me opnieuw over de drankenkar met Dubbel Fris, Cola light, Chocomel en limonade.

Hier heb ik geen verstand van en kan ik dus geen uitspraken over doen. Mogelijk kan een orthomoleculaire arts of PNI-therapeut u verder helpen.

bijwerkingen zoals (zelf)moord samen te hangen (de zogenoemde Prozacmoorden).

geneeskunde staat nog in de kinderschoenen. Er ligt veel macht bij leefstijl, wat ik in mijn boeken van de OERsterk-serie tot het Persoonlijk Leefstijlplan – uitgebreid toelicht.

Zelf kun je weinig doen om het genezingsproces positief te beïnvloeden, krijgen
veel patiënten te horen. Voeding en mindset spelen echter een essentiële rol. De ziekenhuismaaltijd en de broodkar houden patiënt eerder in het ziekenhuis dan dat ze aan herstel bijdragen. Hier ligt nog een grote reguliere blinde vlek. Wil iemand nog een glas frisdrank of een bakje hopjesvla?, vraagt de zuster vrolijk.

De huidige screening op borstkanker of prostaatkanker (PSA) is geen preventie, maar het eerder opsporen van ziekte. Bij het prostaatspecifiek antigeen (PSA) kun je hier nog vraagtekens bij zetten. Richard Ablin ontdekte het eiwit PSA (prostaatspecifiek antigeen). Ablin raadt het af om de PSA-test voor de opsporing van prostaatkanker te gebruiken. Er is geen normale PSA-waarde. De hoeveelheid stijgt met de leeftijd en is bijvoorbeeld hoger na een fietstocht of seks. Het is hoog bij goedaardige aandoeningen aan de prostaat en het kan laag zijn bij prostaatkanker. PSA is daarnaast niet specifiek voor de prostaat. Het is een eiwit dat door klierweefsel wordt aangemaakt en bijvoorbeeld ook bij vrouwen (aanmaak door borstklierweefsel) te meten is.

het te weten prostaatkanker, meestal een niet-agressieve vorm. De meeste mensen zullen overlijden aan een andere doodsoorzaak. Sinds de invoering van de test is het aantal gevallen van prostaatkanker verdubbeld, maar is de sterfte aan de ziekte nauwelijks gedaald. Volgens Ablin is het enzym PSA een manier geworden om ziekte te vermarkten. Met de onderzoeken waaruit blijkt dat er een negatieve link tussen koemelk en prostaatkanker is wordt niks gedaan. De meeste 50-jarige mannen zitten nog aan deze borstvoeding. De groeihormonen in deze melk hebben een negatieve uitwerking op de kliercellen in de prostaat (Bijlage Sir Edmund De Volkskrant, pagina 26-28, zaterdag 22 maart 2014).

Ieder jaar komen er weer vele collectes aan de deur met telkens de belofte dat nieuwe medicijnen bepaalde aandoeningen uit de wereld gaan helpen. Ze zoeken in de verkeerde hoek. De genetica staat slechts voor een zeer klein deel aan de basis van ziekten. De invloed van de omgeving op de genen, epigenetica genoemd, is een veel belangrijker onderzoeksgebied. Met alles wat we denken, doen, eten en drinken kunnen we genen uit- en aanzetten.

In leefstijl- en vooral gedragsverandering ligt de duurzame oplossing tegen chronische aandoeningen. Laten we het onderzoeksgeld een keer hieraan gaan besteden. Dit opent de deur voor artsen om leefstijl in hun adviezen en behandeling mee te nemen.

De meeste mensen vallen nu na een reguliere behandeling weer terug in hun oude ongezonde gedrag. De geneesheer van de Chinese keizer werd per dag betaald dat keizer niet ziek was. Dit doet recht aan het woord geneesheer. Als we artsen volgens dit principe gaan vergoeden zijn de problemen in de zorg snel opgelost.

In de psychiatrie is de DSM-5 de bijbel. Na vijftig jaar intensief onderzoek is er geen enkele biologische test gevonden voor welk psychisch probleem dan ook. Laat staan een medicijn. We zitten op de verkeerde weg, waarschuwt de Maastrichtse hoogleraar psychiatrische epidemiologie Jim van Os. De huidige geneeskunde staat bol van de normen, voorschriften, richtlijnen en controles.

Pleidooi verbinding regulier met alternatieve

Een lichamelijke uiting of ziektebeeld kan uit verschillende lagen voortkomen: voedingsstoffen, hormonen, neurotransmitters, gifstoffen, emoties, culturele oordelen, overtuigingen (vanuit kindertijd), economische, ecologische en sociale factoren. De tegenhanger van integratie is differentiatie: het geheel onderverdelen in onderdelen.

Er is een verregaande versplintering van sociaal-wetenschappelijke kennis. Veel kleine onderzoeksvragen leiden tot een fragmentatie van kennis. De mens wordt als studieobject door veel verschillende vakgebieden, waaronder de politicologie, sociologie, psychologie, antropologie, economie en pedagogie, bestudeerd, maar deze onderzoeksgebieden verbinden hun literatuur helaas niet aan elkaar. Begin van de twintigste eeuw kwam vanuit de behoefte aan differentiatie de huidige reguliere geneeskunde voort. Sinds 2000 wordt de roep om integratie weer groter en is de integrative medicine een nieuwe stroming.

Is er behoefte aan alternatieve?

Gezondheid als startpunt

Alternatieve artsen en therapeuten richten zich vooral op het zelfherstellend vermogen en de eigen verantwoordelijkheid van de patiënt. Gezondheid is hierbij het startpunt van denken. Ziekte dient soms zeker bestreden te worden, maar de nadruk ligt op het herstellen van de verloren gezondheid.

• Onderzoekers ontwerpen vaak studies om bepaalde uitkomsten te vinden
• Onderzoekers verzinnen de informatie soms zelf
• Zeker 65% van de onderzoeken geeft bij herhaling een andere uitkomst
• Onderzoek is meestal niet te reproduceren
• 15% van de artsen zegt op de hoogte te zijn van onderzoeksfraude
• Soms worden alleen positieve resultaten gepubliceerd
• Wetenschappers interpreteren statistiek vaak erg optimistisch
• Veel onderzoekers vertekenen het beeld door alleen onderzoeken te noemen die hun standpunt ondersteunen (cherry picking)
• Sommige onderzoekers hebben stiekem dubbele belangen
• Op elk onderzoek valt iets aan te merken.

Van veel chronische welvaartsziekten is in de reguliere geneeskunde de oorzaak onbekend. Het is prikkelend om je af te vragen hoe de behandeling dan wel bekend kan zijn. In de praktijk worden meestal de symptomen onderdrukt zonder de onderliggende werkingsmechanismen op te lossen. Goed onderzoek naar de echte oorzaak is vaak onbetaalbaar zonder dat het een aantrekkelijk verdienmodel oplevert.

In de Verenigde Staten wordt de term Complementary and Alternative Medicine (CAM) gebruikt om behandelmethoden aan te duiden die nog niet binnen de universitaire opleiding worden onderwezen. Op 56 universiteiten in Amerika wordt op dit moment Integrative Medicine onderwezen, waardoor daar het onderscheid tussen regulier en CAM aan het verdwijnen is. Vanuit de integrale visie wordt namelijk een keuze gemaakt uit alle vormen van geneeskunde waar bewijs voor bestaat en waar ervaring mee is.

Eén geneeskunde: de patiënt als winnaar

Het is een gemiste kans dat artsen geen leefstijl- en voedingsanamnese afnemen. Naast het aanpakken van de klachten is vooral het doel om de patiënt langer en gezonder te laten leven. Hier een opzet voor de blinde vlek van de regulier arts: (vragen afkomstig van The American Association of Family Physicians)

Bovenstaande vragen zijn een laagdrempelige manier om de preventieve geneeskunde in de reguliere geneeskunde te integreren. Het spaart daarnaast op de lange termijn veel ziektekosten uit. Buiten de antwoorden geeft het namelijk vooral de mogelijkheid om informatie over voeding, beweging, supplementen en leefstijl te geven.

Inzicht in wat mensen drijft en wat ze gelukkig maakt. Dit geeft aanknopingspunten op hun weg naar gezondheid. Deze belangrijke pijlers komen dan van de schaduw in het licht. En waar licht schijnt, ontstaat bewustwording.

Hippocrates beschouwde lichaam en geest als onlosmakelijk met elkaar verbonden en geloofde dat het belangrijker is om de persoon te kennen die een ziekte heeft dan de ziekte te kennen die de persoon heeft. Door de Gezondheidsraad en de Raad voor de Volksgezondheid en Zorg (RVZ) wordt expliciet benadrukt dat gezondheid alles te maken heeft met veerkracht, aanpassingsvermogen en evenwicht. De wisselwerking tussen lichaam en geest is complex en we hebben meer kennis nodig om deze beter te begrijpen, aldus de Gezondheidsraad. De RVZ vindt een cultuuromslag noodzakelijk: van ziekte en zorg naar gezondheid en gedrag (advies Zorg voor je gezondheid! 2010).

Mijn wens op gebied van gezondheid

Ik hoop dat dat reguliere en alternatieve geneeskunde weer verbonden worden. Ik hoop dat de patiënt weer centraal gaat staan. Geef voeding en leefstijl een centrale rol in de spreekkamer. Gelukkig klinkt deze echo ook vaker in de reguliere geneeskunde. Dat je moet er maar mee leren leven wordt vervangen door dit zijn adviezen die u zelf in uw leven kunt integreren om aan uw herstel bij te dragen.